Wprowadzenie produktu
Podstawowa budowa i zastosowanie kołków kratownicowych i kołków zabezpieczających:
Sworzeń Baileya służy do łączenia kratownicy. Na jednym końcu szpilki znajduje się mały okrągły otwór, a podczas instalacji wkładana jest karta ubezpieczeniowa, aby zapobiec wypadnięciu szpilki. Na górze sworznia znajduje się rowek, a kierunek jest taki sam jak kierunek małego okrągłego otworu. Podczas montażu należy wykonać rowek równolegle do górnego i dolnego pasa, tak aby karta ubezpieczeniowa (szpilka ubezpieczeniowa) mogła zostać płynnie włożona w otwór na kołek.
Materiał sworznia kratownicy to 30CrMnTi o średnicy 49,5 mm.
Obróbka powierzchniowa może być czerniona lub ocynkowana. Ocynk ma lepsze właściwości antykorozyjne i jest sprzedawany głównie za granicą.
Specyfikacja mostu Baileya
Most Baileya to rodzaj przenośnego, prefabrykowanego mostu kratowego. Został opracowany przez Brytyjczyków podczas II wojny światowej do celów wojskowych i był szeroko stosowany zarówno przez brytyjskie, jak i amerykańskie jednostki inżynierii wojskowej.
Most Baileya miał tę zaletę, że do montażu nie wymagał specjalnych narzędzi ani ciężkiego sprzętu. Drewniane i stalowe elementy mostu były na tyle małe i lekkie, że można je było przewozić ciężarówkami i podnosić na miejsce ręcznie, bez konieczności użycia dźwigu. Mosty były wystarczająco mocne, aby unieść czołgi. Mosty Baileya są nadal szeroko stosowane w projektach inżynierii lądowej i wodnej oraz jako tymczasowe przejścia dla ruchu pieszego i pojazdów.
Sukces mostu Baileya wynikał z jego unikalnej modułowej konstrukcji oraz faktu, że można go było zmontować przy minimalnej pomocy ciężkiego sprzętu. Większość, jeśli nie wszystkie, poprzednie projekty mostów wojskowych wymagały dźwigów do podniesienia wstępnie zmontowanego mostu i opuszczenia go na miejsce. Części Baileya były wykonane ze standardowych stopów stali i były na tyle proste, że części wykonane w wielu różnych fabrykach mogły być całkowicie wymienne. Każdą pojedynczą część mogła przenosić niewielka liczba ludzi, umożliwiając inżynierom wojskowym poruszanie się łatwiej i szybciej niż wcześniej, przygotowując drogę dla żołnierzy i materiałów posuwających się za nimi. Wreszcie, modułowa konstrukcja umożliwiła inżynierom zbudowanie każdego mostu tak długiego i wytrzymałego, jak to konieczne, podwajając lub potrajając nośne panele boczne lub odcinki podtorza.
